Anderhalf jaar missen geschreven door Ilse…….
1.5 year, 18 months, 549 days
Al zo veel maanden, al zo veel weken, al zoveel dagen, al zoveel uren, onrust. Onrust door middel van huilen, angst, pijn, verdriet, woede, en heel veel leegte.
1.5 jaar geleden stond ons leven stil, kwam er een enorme leegte, kreeg onze onrustzaaier uit de familie rust. Ging mijn moedige zus de reis tegemoet als een engel. Na gevochten te hebben als een vlinder zonder vleugels.
Zoveel moedige keuzes kunnen maken in je leven. Je leefde als een rebel, maar hoe slecht het ook ging, hoeveel pijn je ook had, hoeveel verdriet er in de om ging, jij gaf nooit op, je was een doorzetter. Je familie stond altijd op nummer 1, altijd lieve berichtjes, altijd gekke foto’s, altijd mooie herinneringen.
Ik heb nog steeds zo veel vragen, nog steeds zo veel gevoelens, en zo veel leegte.
Volgende maand ben je jarig, zou je 23 worden, zou er een feestje komen net zoals altijd, zouden we samen gek doen. Maar wij gaan jouw 2e verjaardag zonder jou vieren. Jij gaat boven een feestje bouwen zonder ons, en ooit op een goede dag, hoop ik dat het zo zou mogen zijn dat we weer net zoals vroeger samen kunnen vieren, en samen gek kunnen doen.
Een jaar geleden schreef ik over ons geweldig avontuur op de avond van Marco Borsato, over de dingen waar ik toen aan dacht, en de dingen die ik toen miste, nu een jaar later kan ik nog wel veel meer dingen opnoemen die ik zo erg mis, zoveel liedjes waarbij ik aan jou denk, zoveel dingen gedaan waar papa en mama boos om zouden worden maar wij keihard om zouden kunnen lachen.
Mijn woorden raken op, mijn gedachtes schieten vol, en de tranen lopen over mijn wangen. Liedjes lijken mijn gevoel te beschrijven, en de juiste liedjes goed te beluisteren, lijkt het enige wat mij begrijpt.
Het doet zo veel pijn. Iloveyou ❤.
Ilse