Cijfers en statistieken vliegen ons om de oren.
Zoveel mensen hebben of doen dit en zoveel hebben of doen dat.
Gisteravond keek ik voor het slapen naar het programma drugs inc.
De narigheid die drugs daar aanricht (bendes, kartels,verslaafden) zijn werkelijk enorm!
Eergisteren heb ik contact met 2 verschillende journalisten. Beide schrijven onder andere (voor kranten) over drugs. Beide zijn met een boek bezig, beide willen mij hiervoor interviewen en mee naar een presentatie (1 is al mee naar een presentatie geweest).
Vanmorgen ontvang ik een inbox, een meisje die ik heb leren kennen heeft haar broer vlak voor Danielle verloren.
Zelfde leeftijd, zelfde drugssoort, zelfde drama.
In haar dorp overleed nu weer een jongere aan hetzelfde als haar broer
Een jongen die bij haar broer was toen die nog leefde en dood ging, een jongen wiens ouders nu net zo wanhopig zijn als haar en andere ouders.
Zelf ben ik onderweg naar Woerden, geef vandaag 3 presentaties aan kwetsbare jongeren.
Daar vertel ik ze over Danielle, mijn gezin en wat xtc is.
Ik wijs met geen enkele vinger, laat ze meekijken binnen het stukje #bewustwording.
Dat waar wij van denken dat het ons deurtje voorbij gaat, dat wij weten hoe of wat, dat wij……dat zij…..dat……
Voor de jongen waar ik nu net bericht over kreeg, voor zijn ouders, voor zijn broer, zus en liefhebbende…..sterkte.
Liefs Nicolette

Lieve zuster,

Wat een gekte, de lente is weer begonnen, de dagen gaan weer langer duren, ik zit in de allerlaatste weken van mijn middelbare school jaren. Of te wel, what the fuck.
Vorige week donderdag is jou prachtige steen eindelijk geplaatst, nu heb je eindelijk je eigen plek om te rusten. We hebben weer een hoofdstuk af moeten sluiten van de rouw, maar ook van de zaken regelen. Wat er nu overblijft is, huilen, aan je denken, en een kaars branden.
De laatste weken ben ik over van alles aan het nadenken. Ik vraag me van alles af, ik laat dingen los, en probeer open te staan voor alle nieuwe dingen. Ik praat met vriendinnen over jou dood, ik luister onze liedjes stiekem toch nog een keer, en ik ben op zoek naar al onze foto’s in de loop van jaren van vroeger tot juli 2016.
Ik zei vanavond nadat mama een week op vakantie was geweest tegen mama, Jezus mam, wat gaat de tijd fucking snel. Al bijna 2 jaar, want voor dat je het weet is het weer zomer.. De periode waar wij het meeste van hielden! Kon ik de leuke tijden maar overdoen, kon ik maar weer even bij dat strand staan in Spanje samen, konden we nog maar even saampjes de winkelstraten onveilig maken, en kon ik je nog maar even heel stevig vast houden en zeggen hoe veel ik je wel niet miste.
Deze zomer word ik 16, de leeftijd waarop we samen zouden gaan touren op de scooter, en de leeftijd wanneer ik voor de eerste keer mee uit zo mogen met je. De leeftijd waarop jij als enige op me sweet 16 achter de bar zou mogen staan, en de leeftijd waarop ik een nieuwe start moet maken, nieuwe school, nieuwe mensen, nieuwe stage’s, nieuwe vriendinnen, en ga zo maar door.
Lieve Daan, maak je over mij geen zorgen, ik kom er wel, en ik ga je trots maken ❤.
Kus van your ‘little’ girl 😘.