Ik hou van jou….

De afgelopen dagen liep ik met enige regelmaat over het strand.
Hoofd in de wind, handen in mijn zakken of handen in het zand.
Prachtige schelpen, nog mooiere stenen, allemaal hadden ze een verhaal.
Jarenlang verbleven zij in dit geval in de zee, op een plek waar zij gevormd werden.
Diepe groeven, mos, breuken en deuken, allemaal verschillend, en toch gelijk.
Zo denk ik ook aan jou terug, het leven heeft jou ook gevormd.
Mooie herinneringen, intens verdrietige herinneringen, samen hebben wij erover gepraat, gelachen en gehuild.
Wat ik op het strand achterliet waren tranen, wat moest ik huilen.
Met de wind om mijn oren kon ik jou horen, je stem zoals hij was, de woorden die je vaak zei: “mammmmm ik hou van je”!
En zo is het, ik hou ook van jou!
Onnoemelijk veel, zoveel zandkorrels als er op de stranden liggen, zoveel hou ik van jou.
Dag mooi sterrenkind van mij.
X mama