Ik schrijf dit stuk speciaal voor jou…
Jij en ik kennen elkaar, best al lang, al vanaf dat jij klein bent.
Jij, tikkie rebels, ik vond je eigenlijk altijd wat onzeker overkomen.
Sinds een jaar ben jij naar festivals, hier slik jij xtc.
Jouw ouders hebben jou het verhaal van Daniëlle verteld, jij zegt als jouw ouders hier iets over zeggen “jaha ik weet het nu wel”.
Gelukkig test je wel je xtc, maar zoals jij ook weet is het gebruik na testen NIET veilig.
Toen jij de eerste keer een kwart pil nam, wist jij ook dat dit niet zegt dat het 0.25 is. De inhoud van xtc is niet altijd zoals bij bijvoorbeeld paracetamol evenredig.
Jij gaf aan het risico te willen nemen, ookal kende jij Danielle.
Want als je de hele nacht met jouw vrienden en jouw relatie door wil gaan, moet je wel.
De vermoeidheid en jouw vrienden die allemaal slikken hebben de doorslag gegeven te slikken.
En niet geheel onbelangrijk, ook jij wil erbij horen….
Wel ben ik blij dat jouw moeder het gesprek met jou aanging.
Ookal vindt zij het heel moeilijk dat jij deze keuzes maakt, toch praten jullie erover.
Wekelijks vertel ik ad kinderen waar ik kom, praat er met je ouders over!
ik hoor regelmatig: ” dan breken ze mijn benen”….
Ookal ben je het er als ouders niet mee eens, blijf er toch over praten.
Weet waar je kind heen gaat, probeer zonder te veroordelen elkaar te informeren.
Daarom schrijf ik vandaag dit stukje voor jou, maar ook voor jou!
Want ookal kennen wij elkaar niet, jij leest mijn stuk. Ookal kennen wij elkaar niet persoonlijk, toch schrijf ik dit ook voor jou.
Jij maakt ook keuzes, keuzes om risico’s te willen nemen.
Jij weet waarschijnlijk ook wel dat middelengebruik risico’s met zich meeneemt.
Zoals ik wekelijks op scholen vertel:
Iedereen doet het
Het gaat toch altijd goed
Het mag van mijn ouders
Ik neem er af en toe 1
In een vertrouwde omgeving
Het was maar een halfje
Herken jij dit ook?
Aankomende week ben ik in Heemskerk en Haarlem, misschien komen wij elkaar daar tegen?
Weet dat je altijd een keuze hebt, die heb ik en die heb jij.