Presentatie

Ruim voor de afgesproken tijd kom ik op de plaats van bestemming zodat ik mijn spullen in alle rust neer kan zetten. De bel gaat en de kinderen / jongeren komen binnen, een ieder gaat achter in de klas zitten, de kinderen die daarna komen gaan meer voorin zitten.  Er liggen kaartjes op de tafels, als ik aan xtc denk dan……………………….. Ik hoor de meest wilde praatjes, PILLUHTJES, hahahahahaha.

Dan vraag ik de aandacht, stel mijzelf namens team Danielle voor en vraag ze om de kaartjes in te vullen. Degene die met mij mee is, haalt de kaartjes op, ik kijk ze snel even door en zorg dat de muziek aangaat. Je ziet de jongeren om zich heen kijken, muziek, het ging toch over xtc? De muziek stopt en ik ga mijn presentatie starten, vertel wie ik ben en waar ik over ga praten. Er volgen plaatjes, foto’s en de eerste tranen volgen. Er wordt getroost, er is aandacht voor elkaar, ik praat rustig verder. De kaartjes die in het begin ingevuld zijn worden nu aangetikt, dit is niet waar ik zojuist over sprak, wat zij invulde ging toch over feesten enzo? De volgende foto’s volgen, ik zie vingers omhoog met goede vragen die volgen. Dan eindig ik na nog meer praten met weer een muziekje, en weer een kaartje wat ingevuld mag worden.

Hierna hebben we het over de kusjes van Daan, ik vertel ze wat ik doe en vraag ze op het internet naar mijn website te gaan. Ondertussen zet ik een muziekje op, muziek die Danielle zo lekker vond. Tien minuten later krijg ik alle papiertjes terug en zie ik de mooiste kusjes voorbij komen. Deze jongeren hebben het goed begrepen, ik lees geweldige quotes, waarbij een aantal mij ontroeren.

De telefoons worden allemaal weer opgeruimd, iedereen zit weer op zijn plek en ik vraag de aandacht nog even. De laatste blog van Ilse die net zo oud als deze leerlingen ga ik ze voorlezen, op het scherm zien ze de foto van Ilse die Danielle haar haren vlecht. Wederom hoor ik gesnotter en zie ik meiden elkaar vast houden. Bij het voorlezen van de laatste woorden start ik het laatste liedje en is iedereen muisstil, jongens en meiden…..iedereen.

Ik vraag 2 kinderen om snoepjes die ik mee heb uit te delen, ik kom ondertussen ook bij ze langs met een bandje of een vulpotlood van team Danielle. De kinderen zijn stil, nog onder de indruk van dat wat ze gehoord en gezien hebben.

Ik eindig met een vragen rondje, we praten nog na over de vragen en de antwoorden die er volgen en na 90 minuten nemen wij afscheid van elkaar. Een ieder gaat de klas uit en ik ruim mijn spullen op, de deur gaat weer open, 3 jongens komen terug met een vraag. Ik geef antwoord en we praten samen nog na over dat wat zij mij vragen. Ik had ze al een potlood gegeven, maar de vraag of zij ook een armbandje mochten hebben kan ik geen nee op zeggen, ik geef ze een bandje en met een lieve zin en dag mevrouw gaan ze de klas uit.

Drie presentaties gaf ik vandaag, drie klassen met kinderen voor wie alles in het leven op experimenteren nog moet gaan beginnen of net is begonnen. Ik zie al die koppies  vandaag, hoor zulke mooie vragen en weet dat ik dit met al mijn liefde die ik ook voor mijn kinderen heb via mijn presentaties aan hun geef. Ik heb ze voorbereid op de vragen die ze gaan krijgen, de druk die ze opgelegd gaat worden en hoop dat ik ze een beetje meer kracht heb gegeven om zo bewuste keuzes te maken heb gegeven.

Lieve kinderen die ik tot nu toe mocht ontmoeten, dank jullie wel!

 

Nicolette