Zomaar een foto…

Eerder schreef ik over het moment dat je dood ging.
Dood in mijn handen, gewoon dood!
Deze foto maakte wij op mijn verzoek.
Je was net overleden, ik hield jou net zolang vast als dat ik kon.
De verpleegster vroeg mij of ik nog gips afdrukken wilde, het antwoord was ja.
Ik vroeg of zij crêpe papier hadden, roze……dat vond je een mooie kleur.
Jouw hand en mijn hand samen in het gips, jouw hand en mijn hand samen in elkaar. Jouw leven en mijn leven voor eeuwig bij elkaar, maar stoffelijk voor eeuwig uit elkaar.
De foto van alle handen zijn van alle kinderen……
Toen ik jou 6 dagen later het crematorium in reed, had ik jouw linkerhand vast, de hand die ik ook op 26 juli vast had.
Mama