Categoriearchief: Bekenden

Schrik

Gisteren mocht ik de Catering verzorgen op een verjaardagsfeestje. Allemaal leuke en gezellige mensen dus gezellig…. Na alles klaargezet te hebben werd ik aangesproken door een van de aanwezige gasten, we kenden elkaar van eerdere feestjes . Tot mijn grote verbazing zei hij: hoi Cindy, fff vraagje, jij hebt toch diabetes type 1 en spuit insuline? Ik beaamde dit maar vroeg waarom hij dit wilde weten.. zijn antwoord : Nou, wij zijn aan het trainen voor wedstrijden met body building en nu heb ik gehoord dat als je insuline spuit je bloedsuiker heel snel daalt en dan neemt de omvang van je spiercellen heel snel toe!!!

Mijn hersenen konden dit fff niet verwerken en ik antwoordde, maar dan kan je in coma raken, dat gaat heel snel en als je geen diabeet ben dan red je het niet met fff een druivesuikertje !

Ja zei hij maar er zijn ook spuitjes om dat dan toch weer tegen te gaan en als je door suiker in coma ligt , kom je er toch wel uit dat is geen gewone coma en volgens mij krijg je daar toch ook geen hersenletsel van…..

Ik kon alleen maar stamelen op dat moment dat ik fff naar de keuken moest , daar moest ik onmiddellijk aan jou denken Nicolette en hoe jij nu zou reageren …want ik ben een emo type en de tranen stonden in mijn ogen van wanhoop, kwaadheid en verdriet…

Na 15x slikken ben ik teruggegaan naar de kamer , heb mijn ding gedaan en toen ik er aan toe was ben ik op hem afgestapt en terwijl ik alleen maar dacht BEWUSTWORDING, BEWUSTWORDING, BEWUSTWORDING, geprobeerd zonder oordelen ( want echt verdomde moeilijk was) hem uit te leggen wat de risico’s , hoe insuline werkt , wat het doet en dat het echt supergevaarlijk is. Hij zei, dat weet ik heus wel daarom vraag ik jou om tips… en trouwens heel veel doen het , je kan het gewoon op internet kopen kost ech ’t niet zoveel

De enige tip die ik jou kan geven is niet doen en praat met je huisarts, denk aan je vrouw en 4 kids en please doe het niet.

Echt ik heb me nog nooit zo rot en verloren gevoeld tijdens mijn werk wat normaal echt een feestje is.

Ik heb nu een blik in de wereld mogen werpen waar jij in leeft, en het is echt om te janken …. hoe hou jij dit vol ! Kracht dat is denk ik het toverwoord maar ik blijf maar denken wat als hij het nu toch doet, moet ik het zijn vrouw vertellen? Shitzooi echt .

De jeugd van toen versus de jeugd van nu……………………

14 jaar, ja 14 jaar nu hoor ik mensen denken 14 jaar toen reed ik op mijn fiets en maakte ik boomhutten, Ja dat was misschien in de jaren 90 zo, tegenwoordig rook je een joint of erger en gebruik je harddrugs en drink je alcohol, Ik was 14 jaar en stond stiekem op mijn eerste houseparty, multigroove vergeet hem nooit meer, Wauw wat is dat gaaf en cool want ik en mijn vriendin waren daar, als 14 jarige, ik sliep bij haar en zij sliep bij mij, onze ouders konden elkaar goed van vroeger, dus het werd ook niet gecheckt niet bij nadenkend wat als ze elkaar tegen komen in de supermarkt, er eigenlijk vanuit gaande dat dat niet zou gebeuren,

Terug naar de multigroove, wij erheen met de trein naar zaandam, we hadden pilletjes gekocht bij een vriend vergeet ze nooit meer, de 3 hoekige mitsubishi’s ze waren een beetje creme kleurig van kleur en hadden een sterkte van 230 mg, dit is tegenwoordig niks want de pillen die in de omloop zijn bevatten soms wel het dubbele, als je een halve van deze op had dan was je wel een paar uur zoet, om later op de avond de andere helft te nemen, wij voelden ons prima in onze sas, en alles en iedereen is leuk lief, we kwamen ook best veel bekende tegen, weliswaar ouderen maar veel mensen die we konden, We hoorden vaak huh hoe zijn jullie nou binnen gekomen we zagen er niet bepaald uit als 18 of 21 maar ook zeker niet als 14, dat was de mazzel die we op dat moment hadden, daarbinnen aangekomen zagen we een tentje staan om je xtc te laten controleren he shit dit hadden we eerder moeten weten, want wij hadden ze al opgegeten, stom en naief kan je het noemen, maar wel een heel avontuur, we zagen geregeld mensen neer gaan, die niet meer konden. Hevig zwetend spugend ogen die weg draaide, weg gehaald worden of omringd door mensen die het allemaal beter wisten, en hem of haar een paar slokken water gaven, eenmaal weer opgelapt, vonden ze het zonde van dat ene pilletje, dus namen ze een volgende, om nog harder te kunnen gaan, geen idee wat je dan bezielt maar het gebeurt,

Bij mij thuis was alles bespreekbaar, en hoefden we nergens over te liegen, info en voorlichting was er genoeg, dus wist dondersgoed waar ik mee bezig was, internet was nog niet zo een hype, en op je mobiel had je het niet, dus vaak zochten we informatie op op school bibliotheek, of vroeg het thuis, Mijn ouders waren er zeker niet blij mee maar tegen houden konden ze het ook niet, omdat je buiten er toch wel aan kon komen, links om rechts om het maakt niet uit eraan komen doe je altijd al is het niet eerste lijns dan is het zeker wel via via, vooral als je net als ik een buiten(rat) was ik was altijd buiten ravotten, want de tijd van de ipad smartphones etc was er nog niet, de computer die er stond was een nintendo of net de playstation, en na het huiswerk maken vond ik niks fijners dan buiten zijn, vrijheid blijheid,

Na het eerste pilletje volgden er zeker meerdere want het bleef niet bij 1 x want het gevoel was fijn, en zo avontuurlijk als dat ik was, wilde ik graag experimenteren, het begon met dat ene pilletje, we haalden altijd de zelfde bij de zelfde persoon, die overigens van onze leeftijd was, maar in een crackhouse woonde omdat zijn ouders ernstig verslaafd waren, hun werden vaak naar buiten gestuurd om te dealen of om de junks te ontvangen, omdat papa en mama te ver heen waren,

Een aantal jaar later kreeg ik een redelijk zwaar ongeluk, waaruit bleek dat ik een zeldzame aangeboren hartlong – afwijking had, ik bespaar jullie alle moeilijke worden en de uitleg, want dan kan ik nog wel 5 A4tjes vol tikken, en snappen doe je het dan waarschijnlijk nog niet, Oei dat was even schrikken,

ik heb namelijk zo een 3 a 4 jaar lang bijna wekelijks wel een pilletje geslikt soms weken of maanden niet, maar als de gelegenheid zich aandeed deden we het zeker wel, En nee niet alleen op feestjes, want ouders denken vaak dat het alleen gebeurt op feestjes, maar aan alle mama’s en papa’s van tieners tot pubers ! wake up !! het gebeurt niet alleen op feestjes, het gebeurt namelijk vaker thuis, bij vrienden waarvan ouders er op dat moment niet zijn, onder het mom film kijken of iets drinken, de alcohol komt op tafel de lijntjes cocaine worden uitgelegd, en de pilletjes worden getikt, waarom thuis ? heel simpel gezegd, daar is toch alles aanwezig, van bank tot bed van koelkast tot keukenkast, alles wat je nodig heb om aan je behoefte op dat moment te voldoen is thuis aanwezig, achtergrond muziekje aan chillen maar met je vrienden, achteraf heb ik vaak gedacht wat er had kunnen gebeuren, met mij. Ik had ook 1 van de jongeren kunnen zijn die het niet na had kunnen vertellen, zeker niet met alle bijkomende klachten die ik later heb gekregen door mijn afwijking.

Ik ben inmiddels zovaak geopereerd dat ik het niet meer op 2 kan tellen en mijn rechterlong verwijderd is 10-11 feb 2015 dat was zeker even schrikken allemaal. Inmiddels zelf moeder, van 2 prachtige meisjes 1 van 6 jaar en 1 van 5 maanden, Angst ja zeker wel, mijn pubertijd en mijn karakter, hoop dat hun het een stuk rustiger aanpakken, enigste wat je kan doen is zo goed en jong mogelijk beginnen met voorlichting, en zeker voorbeelden stellen zoals het niet moet. Laat ze maar zien hoe het niet moet wat er kan gebeuren, maak ze maar bang, heel bang, drugs is voor vele een taboe, maar alcohol op je zestiende is prima vaak bij vele.  Maar alcohol en drugs gaan hand in hand, als je een kind thuis heb, die lekker ondernemen is en houdt van een experimentje, please houd ze scherp in de gaten, want daar begint het bij.

Experimenteren is vaak iets beïnvloedbaarder, en dan sta je soms minder sterk in je schoenen, al zeg je 10 x nee, na 11 x is het misschien ja. Ik hoop dat dit leed mijn gezin bespaard blijft, wees alert, en blijf praten, hoe lastig het ook is.

Dit is mijn ervaring en slikverhaal.

Liefs Dyenne

xtc………………………….dat kan toch geen kwaad?…………………………………….

Ik ontving vorige week een mail van de moeder van M.                                                                        M overleed nog geen 6 weken geleden.
M ging een avondje bij bekende xtc gebruiken, onder het mom doe het maar bij ons (als het dan fout gaat…….) De moeder van M wist hier niets vanaf, M gaf aan dat zij een avond bij een voor moeder bekend iemand was.

Toen de buurman van degene waar M verbleef smorgens naar zijn werk ging, hoorde hij gegil, hij had de sleutel van zijn buren en ging naar binnen. Hier was helaas een horror tafereel gaande van een meisje wiens lijf nav het gebruik van xtc was gaan oververhitten. 112 werd gebeld, er is gereanimeerd, maar M was niet meer te redden.

Hoe kwalijk is het als mensen zeggen dat xtc geen kwaad kan?
Hoe kwalijk is het als mensen zeggen dat je beter kan slikken in het bijzijn van een ander, want als het dan fout gaat…….
Hoe kwalijk is het dat een meisje van 21 dood is……………..

xtc………………….dat kan toch geen kwaad?………………….

Nicolette

Lieve Tim

Lieve Tim,

 

Ik schrijf dit stukje over jou en onze familie aan Nicolette die een blog heeft over XTC-misbruik en omdat zij haar dochter ook aan xtc verloren heeft.

Tranen weer in mijn ogen nu, 3 jaar en 2 maanden na je dood, terwijl ik dit nu schrijf.

 

Ik herinner mij 19 oktober 2013 als de dag van gisteren.

Het was zaterdagochtend.

Ik was alleen thuis en stond nog bemodderd in de keuken na een barre mountainbiketocht met mijn fietsclub van 8.

Een fietsclub die nog bestaat maar ik ben alle vrienden daaruit verloren na je dood.

Vrienden waren dat. Zij konden daarna niet meer met mij omgaan en ik niet met hen.

Inmiddels wil ik geen vrienden meer en trek me op mezelf terug.

 

De deurbel ging en er stonden twee politieagenten voor de deur.

Ik lachte nog. Ik zei:” Heb ik te hard gefietst”.

Al snel kreeg ik het bericht van je ongeval.

Naar later bleek was je vanuit Breda, waar je toen in opleiding was tot chirurg/uroloog, naar je broer gegaan in Amsterda naar ADE. Ik wist toen niet eens dat dat bestond, laat staan dat jij als nuchter type, daar iets aan vond.

Het bleek achteraf de tweede of derde keer te zijn dat je hier heen ging.

Omdat je niet zo makkelijk loskomt heb je daar een pilletje, of misschien wel twee genomen.

‘Smorgens om 11 uur op de bus, later trein gestapt naar Geldrop. Een niet verzonden appje op je gsm liet zien dat je naar ons onderweg was.

Maar je nam de verkeerde bus naar het station en belandde op station Bijlmermeer en moest daar 30 minuten wachten voor een aansluiting naar CS.

Het was een leeg station. Je werd boos en ongeduldig.

Je kreeg het warm, trok al je kleren uit op je ondergoed na, stopte alles netjes in je rugzak en wilde over de veel te lage reling springen om naar het water te gaan dat verderop zichtbaar leek.

Schande ook dat op zo’n plaats zo’n lage reling is.

Echter je schatte het verkeerd in. 2 meter doorgelopen en je was op het grastalud gekomen en we hadden het allemaal nooit geweten.

Maar je schatte het verkeerd in en sprong te vroeg en belandde op de straat 6 meter lager op je hoofd.

Ik heb je lieve gezicht nooit meer mogen zien, want dat was te confronterend en onherkenbaar.

We hebben afscheid mogen nemen van een mummie. Aan een knobbel aan je voet heb ik definitief pas aanvaard dat jij het was. Ik kon het niet geloven.

 

Wat er daarna met ons gezin gebeurd is, is onbeschrijflijk. Ik schrijf al 3 jaar in mijn dagboek alleen aan jou, omdat ik dan meen contact te hebben. Na 2 jaar ben ik gestopt met dagelijks huilen.

Ik merk dat ik te veel de ik-vorm gebruik maar het geldt ook allemaal voor je moeder.

Mijn dagboek heeft een enorme omvang gekregen.

 

Jouw dood, jouw onverstandige XTC gebruik (uit politierapport in bloed allerlei zooi aangetroffen van mogelijk vervuilde tablet) heeft ons niet sterker gemaakt.

Je was toch arts? Die zouden beter moeten weten, althans over pilletjes van onbekende origine?

Ons gezin van 4, met aanhang en jou er nog bij rekenend 8, is uit elkaar gevallen.

De vriendinnen zijn uiteindelijk bij jullie weggegaan.

Mamma en ik hebben meer problemen dan ooit en jullie jongens hebben het er nog steeds erg moeilijk mee. Ook kwam het de sfeer tussen ons 4 overgeblevenen niet ten goede, maar dat tij lijkt gekeerd na 2 jaar.

Het valt mij wel op dat jullie zo weinig naar Tim’s graf gaan achter in onze tuin, maar ik begrijp het. De confrontatie en herinnering vermijden?

 

Ik ben nu 3 jaar met pensioen, ben al mijn vrienden kwijt, deels door eigen schuld, zelfmedelijden, slachtofferrol, depressie of wat ook de oorzaak.

Wat zulke mooie jaren hadden kunnen zijn is nu verstoord door één domme actie.

Soms ben ik boos op je maar dan heb ik direct zo’n spijt.

Ik verlang naar de dood nu. Morgen niet wakker worden zou voor mij het mooiste zijn.

Niet voor je 2 broers en je moeder.

Daarom heb ik de destijds door mij overwogen suïcide niet durven plegen.

Vaak zit er een roodborstje in onze tuin en eenmaal kwam hij op mijn vinger zitten toen ik ‘smorgens bedroefd nog in mijn slaaptruitje op mijn terras zat. Hij bleef zelfs zitten toen ik naar binnen ging.

Ik had een truitje aan met TIM erop. Dan ga je wel denken, zelfs als ongelovige.

 

 

Als je kind overlijdt, sterft niet alleen hij of zij. Het hele gezin moet wel erg sterk in haar schoenen staan om dit te overleven.

Na 2 jaar begon dat pas wat te normaliseren.

En we waren zo ontzettend hecht. En zie hoe fragiel het bleek te zijn.

 

En zo zou ik nog uren door kunnen en willen typen maar ik moet bij de les blijven.

De les dat XTC-gebruik zo vreselijk onverstandig is.

Louche handelaren, wat zit erin en waarom niet gewoon 5 biertjes, dan kun je stoppen wanneer je wilt. Een pilletje is irreversibel en met onvoorspelbaar effect.

 

Er zijn veel meer sterfgevallen tgv XTC dan de statistieken aantonen.

Ik zei het al langer, Nicolette schreef er zojuist over.

Want jouw overlijden heeft als officiële doodsoorzaak SUICIDE gekregen omdat er geen relatie is gelegd met de XTC gezien het tijdsstip van de fatale sprong.

Of omdat de politie en de overheid er maar vanaf willen zijn met een makkelijke oorzaak.

Nee de justitie knijpt ook een oogje toe.

Ik neem dat hen zeer kwalijk.

 

Ik stuur dit verhaal naar Nicolette die ermee mag doen wat ze wil.

Ook mijn naam Tom Jansen Geldrop mag erin genoemd worden. Graag zelfs.