Felblauw

Zo herrinner ik mij 23 juli 2016, zeer zonnig, de perfecte dag voor het starten van de vakantie.
Wessel was die week geopereerd en samen waren hij en ik vele uren op de EHBO om zijn ontstoken wond te laten behandelen.
Die middag gingen wij op vakantie, Ilse was al op vakantie (met Kristi en haar ouders), Maaike en Daniëlle gingen niet meer mee, Wessel ging met ons mee.
Rond 1700 waren wij eindelijk in Brabant, caravan neergezet en steggelen over het avondeten.
1830 telefoon “het gaat niet goed met Danielle”, mijn vraag was of ik naar huis moest komen, dit hoefde niet.
Weer gesteggel over het avondeten, en weer telefoon, het was ondertussen 1930…..
“Ambulance is gebeld, ze loopt er zelf in, ik vroeg nog of ze aan de telefoon kon komen, nee dat kon niet ” zei de ambulancebroeder.
Nu was de boodschap of ik zo snel mogelijk naar huis wilde komen…..de boel werd de boel gelaten en snel reden wij naar Beverwijk.
2145 SEH, lawaai, drukte, veel zusters en dokters en de vraag ” heeft uw kind drugs gebruikt”?
“Uh nee” antwoord ik, “dat doet zij niet”
Een uur later wist ik beter, MDMA en Amfetamine werd er in haar bloed gevonden.
Haar temperatuur 42.7 graden, schuim uit haar mond, draaiende ogen, geluiden maken (bijna dierlijk) en nog veel meer.
Wat gebeurde er nou toch allemaal, de lucht was vandaag toch felblauw?
De vakantie was begonnen en nu zat ik in het ziekenhuis en was alles anders.
23 juli was het begin van de grootste nachtmerrie in mijn, ons leven

.