Gitzwart

26 juli 2016 de dag waarin wij tussen hoop en vrees leefde.
0200 er is hoop op leven.
0600 ze wordt nu geopereerd.
0830 mijn telefoon gaat “sorry mevrouw, er is geen enkele kwaliteit van leven meer” ik weet nog waar ik stond, hoe rustig ik bleef,wat ik tegen mijn man zei.
Nadat ik de kinderen naar beneden had gehaald om ze te vertellen wat er ging gebeuren snelde wij ons naar het ziekenhuis.
Bij het naar binnen lopen besefte ik dat ik bij het verlaten mijn kind kwijt zou zijn.
1140 het tijdstip dat de dood officieel zijn entree deed, dood gewoon f#cking dood.
Vandaag mis ik mijn kind al 3 jaar en dat is echt dik kut.