Jij hebt toch nog 3 kinderen………….

Wat mij veel verdriet doet is als mensen zeggen dat ik nog 3 kinderen heb en daarmee mijn verdriet op een zijspoor zetten.
Heb ik minder verdriet omdat ik 4 kinderen heb en er nu 1 dood is?

Toen ik zwanger was en Danielle kreeg, overviel het gevoel van moederliefde mij. Ik wist niet dat dit zo overweldigend kon zijn. Aan het einde van 1995 was ik wederom zwanger, alleen nu van Maaike. Ik maakte mij als moeder zorgen of ik ook van dit kind ging houden. Ik wist niet hoe dit werkte met je gevoelens. En Maaike lag op mijn buik en hop, daar was het zelfde gevoel weer, alles overheersende liefde, alleen nu voor 2 kinderen.
Enige jaren later kwamen Wessel en Ilse, bij beide bleek dit zo te werken, je hebt je kind in je armen het vermenigvuldigde zich.

Eigenlijk is dat best bijzonder dat dit zo werkt.

Ik heb het geluk en heb de keuze kunnen en mogen maken dat ik 5x zwanger ben geweest en 4 geweldige kinderen heb mogen krijgen. Dit zijn bewuste keuzes geweest, net zoals mensen dat met 1,2,3 of misschien wel 10 kinderen hebben gedaan.

Maar nu is mijn kind dood, dan werkt het gevoel dus niet van oh dood, gelukkig nog 3 over, wat gaan we vandaag doen?
Ik weet dat ik 3 kinderen over heb, waar ik iedere dag mee kan praten, knuffelen en wat al niet meer. Maar mijn andere kind is er niet meer, zij was wie zij was, met haar had ik een aparte band, met ieder kind heb ik een andere band.

Ik merk dat ik het best moeilijk vind om onder woorden te brengen, want hoe leg ik dit nou uit?
Als je een huis koopt moeten er ramen inzitten, anders is het donker.
Als je fietst doe je dit met harde banden, anders fietst het bagger.

Deze voorbeelden snappen jullie vast allemaal.

Als ik je nu zeg: je moet 1 van je kinderen morgen opofferen voor weet ik wat, in ieder geval je gaat hem of haar niet meer zien. Denk je dan, gelukkig heb ik er nog meer, dat zit wel snor?
Natuurlijk denk je dat niet, je denkt dan, jezus daar wil ik niet aan denken, toch?

Als je 1 kind hebt, ben je alles wat je hebt kwijt, dat besef ik mij ten dege, dat wat je hebt wordt je ontnomen. Als je het in die trand zegt dan begrijp ik dat.
Heb je dan meer of minder verdriet, dat weet ik niet, wel weet ik dat je je kind verloren hebt.
En ja, ik MOET mijn bed uit, ik MOET verder, want ik heb nog 3 kinderen, dat is waar.
Maar zal dat voor mij een groter feest zijn dan voor een ander?

In de eerste week overviel het gevoel mij van waar doe ik het allemaal voor op deze wereld?
Ik had de gedachte in mij om een andere levenskeuze te maken en schrok hiervan.
Ik zou dan wel bij Danielle zijn, maar ik heb nog zoveel andere dingen die ik ook graag wil, en ja….ik heb nog 3 kinderen die mij ook nodig hebben.
Ruimte voor mijn verdriet is er door de kinderen op andere tijden, ik kies ervoor om er voor hun te zijn. Als ik met hun had gepraat oid, dan was er als zij naar bed waren ruimte voor mijzelf.
Dit is mijn eigen keuze, ik wil zeker niet de sterke moeder zijn, maar wel de moeder die niet de hele dag loopt te huilen.
Dit is mijn keuze, ik uit mijn verdriet op momenten dat ik het wil, dus huil absoluut wel waar zij bij zijn, maar niet altijd.

Ik hoop dat ik dit op deze manier goed uit heb kunnen leggen, veroordeel mensen nou eens niet op wat JIJ denkt.
Weet je, het is totaal van ondergeschikt belang wat JIJ denkt of IK voel, wat brengt het?

Het is nu bijna 12 weken geleden dat Danielle overleed, zoals van de week beschreven vliegen de weken voorbij.
Als je in de rouw bent vliegen je emoties op en neer, ik ervaar het als een roller coaster.
Totaal geen grip heb ik er op, mijn lijf / geest bepalen wat er gebeurt, ik laat het dan ook maar gebeuren en vertrouw erop dat het goed komt.

Ik koos er bewust voor om weer na enige weken te gaan werken, mijn gedachtes kon ik op andere zaken richten, dus niet mijn emoties wegdrukken maar mijzelf op andere zaken richten.
Ook was en ben ik bezig met team Danielle, dit gaf mij een goed gevoel, ik kon bezig zijn met Danielle.

Wat vele van mijn volgers niet weten is dat Danielle niet meer bij mij woonde. Enige jaren geleden hebben zij en ik de keuze gemaakt dat het beter was dat zij bij haar vader ging wonen.
Dit gaf weer nieuwe ruimte tussen haar en mij, onze band werd er beter door.
Nu dat zij overleden is, heb ik dus geen kamer met kleding, telefoon, spullen en wat al niet meer. Dit doet pijn, want je wil jezelf graag begraven in dat wat je lief had. Maar veel belangrijker is dat wat ik wel heb, ik heb zo ontzettend veel herinneringen aan haar.
Vele malen maakte zij en ik mot, ik was en bleef haar moeder en zag en wist wanneer zij de waarheid wel of niet sprak. Vaak hebben wij gelachen omdat zij iets in geuren en kleuren kwam vertellen, vriendjes of verhalen over situaties.
Samen hebben wij gehuild toen zij in 2015 de beslissing van haar leven moest maken, ik was er voor haar, zij koos, ook al had zij geen keuze.
En wat heb ik veel en vaak aan haar geroken toen zij dood ging en was, die geur zit in mijn hoofd, geest en lijf. Dat pakt niemand mij af, dat de dood haar mee nam, daar heb ik niets aan kunnen doen, maar mijn herinneringen die kan niemand mij afnemen.

Ik draag haar schoenen nog iedere dag, en ook haar ketting die zij in haar handen had toen zij dood was draag ik met trots.
Want dat ben ik, trots!

Nicolette

 

 

fb_img_1469489937606

 

 

3 gedachten over “Jij hebt toch nog 3 kinderen………….

  1. ingebordg

    Mensen kunnen vaak zo onwetend reageren. Niet uit onwil, maar onbegrip. Toen bij bij mijn baarmoeder verwijderd moest worden was ik pas 27, en de geboorte van mijn zoon 1 jaar daarvoor, toen was zelfs de reactie van de verloskundige in die tijd: “ach, je hebt er toch twee”!Zo dom en onwetend! Het gaat om je eigen keus, en die heb je niet. Er is geen keus! Er gebeurt iets en daar moet je mee verder. Met verdriet, wanhoop, gemis en veel vragen. Mensen die denken dat de één de ander kan vervangen snappen het niet echt.

  2. José

    Een kind niet meer zien is al vreselijk laat staan als je kind is overleden. Niemand weet hoe hij of zij reageert op zulke diep trieste momenten. Dus als je niet weet hoe je moet reageren zeg niets. Ik wil jou alleen maar knuffelen. Je bent een ontzettende lieverd in alles. ??

  3. Frederique

    Ik word er stil van. Ik wil jou heel veel sterkte wensen. Je hebt het heel mooi en helder onder woorden gebracht….

Reacties zijn gesloten.