Vanmorgen bij het sporten gebeurt onderstaande:
Na de workout vandaag zegt er iemand “ja dacht eerst nog zal ik een pilletje van m’n zoon innemen vanmorgen”. Ik dacht nog een Ritalin ofzo, maar nee, gewoon zeggen dat hij wel wat xtc heeft liggen.
Dat is nog eens een slimme opmerking!
Moet u doen mevrouw, kunt u heerlijk lang door gaan.
Dit gebeurt gewoon in mijn eigen dorp, waar weinig mensen niet weten wat ons overkomen is.
Deze mevrouw wens ik een fijne kerst samen met haar zoon, helaas mevrouw, mijn dochter kan er niet meer bij zijn.
Oh u wist het niet?
Nou weet u, zij moest werken, was zo moe en nam xtc, zoals u het vmo wilde nemen voor het sporten.
Zij is nu voor de 2e kerst niet meer bij ons, en ik kan u zeggen dat ik daar kapot van ben.
Weet u wat ik nou zo jammer vind, de nonchalance waarmee u hiermee omgaat.
Want wat mijn kind overkwam, kan u of uw kind ook overkomen!
Fijne kerst.