Lieve zuster,

Wat een gekte, de lente is weer begonnen, de dagen gaan weer langer duren, ik zit in de allerlaatste weken van mijn middelbare school jaren. Of te wel, what the fuck.
Vorige week donderdag is jou prachtige steen eindelijk geplaatst, nu heb je eindelijk je eigen plek om te rusten. We hebben weer een hoofdstuk af moeten sluiten van de rouw, maar ook van de zaken regelen. Wat er nu overblijft is, huilen, aan je denken, en een kaars branden.
De laatste weken ben ik over van alles aan het nadenken. Ik vraag me van alles af, ik laat dingen los, en probeer open te staan voor alle nieuwe dingen. Ik praat met vriendinnen over jou dood, ik luister onze liedjes stiekem toch nog een keer, en ik ben op zoek naar al onze foto’s in de loop van jaren van vroeger tot juli 2016.
Ik zei vanavond nadat mama een week op vakantie was geweest tegen mama, Jezus mam, wat gaat de tijd fucking snel. Al bijna 2 jaar, want voor dat je het weet is het weer zomer.. De periode waar wij het meeste van hielden! Kon ik de leuke tijden maar overdoen, kon ik maar weer even bij dat strand staan in Spanje samen, konden we nog maar even saampjes de winkelstraten onveilig maken, en kon ik je nog maar even heel stevig vast houden en zeggen hoe veel ik je wel niet miste.
Deze zomer word ik 16, de leeftijd waarop we samen zouden gaan touren op de scooter, en de leeftijd wanneer ik voor de eerste keer mee uit zo mogen met je. De leeftijd waarop jij als enige op me sweet 16 achter de bar zou mogen staan, en de leeftijd waarop ik een nieuwe start moet maken, nieuwe school, nieuwe mensen, nieuwe stage’s, nieuwe vriendinnen, en ga zo maar door.
Lieve Daan, maak je over mij geen zorgen, ik kom er wel, en ik ga je trots maken ❤.
Kus van your ‘little’ girl 😘.