Wat nou als………………….

Ik fiets vanmorgen door ons dorp heen en kom diverse mensen tegen. Mensen pratend met elkaar, hondje erbij of boodschappen doend zeggen mij gedag. Ik heb mijn team Danielle jas aan en ben mocht men het nog niet weten herkenbaar als team Danielle.

Zodra ik voorbij ben zie ik dat mensen elkaar aanschieten, de rest kan ik niet zien en of horen, maar met enige regelmaat hoorde ik mijn naam en de zin gelukkig doet die van mij dat niet……….Ondertussen ben ik een flinke stap verder en ben redelijk op de hoogte wie en wat wel of niet. Stel nou voor dat jouw kind ook experimenteert, dezelfde gedachte als mijn kind had of heeft en het hele gebeuren onderschat?

Wat nou als jij de volgende moeder bent die in deze hel terecht komt, of denken jullie dat het jullie niet kan overkomen? Ik plaats hieronder één van mijn eerste stukken, een stuk dat ik schreef vlak nadat Danielle overleden was.

 

Vorige week had ik een aangenaam gesprek met een bekende.
Pratend over de situatie waar ik nu inzit, komt het gesprek op haar kinderen.
Zij wil de zin uitspreken dat haar kinderen dat wat mijn kind wel gedaan had niet deed.
Bij het uitspreken vh laatste woord slikte ze het toch in, want zei ze, ik weet het niet.

En zo zit het ook, ik heb de afgelopen weken veel mensen mogen spreken.
Een aantal hiervan slikte er heerlijk op los, dit moet je wat mij betreft zelf weten.
Ook sprak ik ouders, zoals zij zelf zeiden, dat doen die van mij gelukkig niet…….
En sprak ik dus ook met ouders die zeiden, ik weet het niet.

Nou, ik wist het ook niet, maar weet het nu wel.
En ondertussen weet ik meer dan dat.
Weet ik dat de kinderen van sommige ouders absoluut wel slikken of iig een keer geprobeerd hebben wat een pilletje deed.

Weet ik ook dat veel ouders met hun kinderen hebben gesproken.
Kennen die kinderen vooral slikkers, maar slikken zelf niet…….

Bewustwording, dat is wat ik ambiër.

Als je wel wilt slikken, ik kan jou niet zeggen dat je het niet moet doen.
Wel kan ik je zeggen dat mijn dochter door xtc te slikken is overleden.
Ook zij dacht waarschijnlijk ah ging vorige x ook goed……
Ook zij zei tegen mij, nee mam ik gebruik geen drugs, maar die en die en die wel.

Wat ik hier nou eigenlijk mee wil zeggen is, denk na als je keuzes maakt.
Je hoeft niet mee te doen, jezelf “stoer” voelen kan ook in hele andere zaken zitten. Bijvoorbeeld nee te zeggen c;

Danielle haar verhaal staat niet op zichzelf, zoals een ieder kan lezen, hebben er de afgelopen weken meer ouders team Danielle aangeklikt. Deze ouders hebben onder dezelfde omstandigheden hun zoon of dochter verloren. En geloof mij, die omstandigheden wil jij of willen jouw ouders nooit meemaken.

Om deze bewustwording over te brengen ben ik Team Danielle begonnen.
Om Team Danielle uit te kunnen dragen, heb ik besloten om over 4 weken 5 km tijdens de halve van Haarlem te gaan lopen. Dit doe ik om geld voor de stichting binnen te halen.
Denk jij nou, appeltje eitje, dan heb jij mazzel! Jij kan mij dan mooi sponsoren, want voor mij is het geen appeltje eitje.
Onderaan de flyer staat mijn rekeningnummer, ieder bedrag is welkom.

Met het geld zorg ik dat ik op jouw school (jaja je gaat mij live zien en horen) langs kom om met jullie samen te kijken hoe bewust jullie jezelf van alles zijn.

Ook zal ik met ouders spreken, waarschijnlijk slikken jullie kinderen geen xtc, maar mogelijk zit het toch anders.

En dan zijn er ook nog de leeftijdsgenoten die op z.n tijd een pilletje slikken……tja wat moet ik jullie nou toch zeggen?

Tegen een ieder hierboven zeg ik

Denk na!

Team Danielle is ontstaan nadat mijn kind overleden is. Ik hoop dat ik bewustwording kan creëeren zodat jouw kind niet de volgende is.

Voor nu trek ik mijn hardloop kleding aan, luister ik naar de muziek van 4.5 week geleden en ren door de bossen.
Met mijn kind in mijn gedachtes.

Nicolette